erfelijke aandoeningen (dna)

Heupdysplasie

Heupdysplasie (HD) is een door erfelijke factoren en uitwendige invloeden bepaalde ontwikkelingsstoornis van de heupgewrichten. M.a.w. het ontstaan van heupdysplasie wordt bepaald door omgevingsfactoren zoals voeding en beweging en door het genetisch materiaal van de hond, die direct verband houdt met de gezondheid van zijn (voor)ouders. Indien een hond HD heeft, is er in meer of mindere mate misvorming van het heupgewricht ontstaan, waardoor de hond veelal ernstige hinder ondervindt in zijn beweging. Door röntgenfoto’s te maken op een leeftijd vanaf 12 maanden kan worden gezien of een hond aanleg heeft voor deze stoornis dan wel al een afwijking heeft. De beoordeling van de foto’s wordt gedaan door een onafhankelijk panel van de Raad van Beheer op Kynologisch gebied. Een hond krijgt na beoordeling een HD-uitslag. Bij een A, B en C –uitslag is het toegestaan te fokken met deze dieren volgens de rasvereniging.

 Elleboogdysplasie

 Elleboogdysplasie (ED) is een ontwikkelingsstoornis van met name het kraakbeen in gewrichten die onder invloed van erfelijke en andere factoren ontstaat. Een hond kan hier reeds op jonge leeftijd kreupel van gaan lopen, maar het kan zich ook op latere leeftijd nog openbaren. Bij ED worden diverse vormen onderscheiden:

1.OCD (Osteochondritis dissecans, loslaten van een stukje kraakbeen van de bovenarm)

2.LPC (Los processus coronoïdeus, loslaten van een stukje bot van de ellepijp)

3.LPA (Los proc.anconeus , loslaten van een stuk bot op een andere plaats van de ellepijp)

4.Incongruentie (een niet goed "passend" gewricht door een te lange of te korte ellepijp ten opzichte van het spaakbeen). Ieder van de genoemde afwijkingen leidt na enkele maanden tot "artrose". Onder artrose wordt verstaan veranderingen van een gewricht (botreactie's) die in de loop van het ziekteproces kunnen ontstaan, die blijvend zijn en vooral gekenmerkt worden door startpijn (kreupele stappen net na het opstaan), "er doorheen lopen" (dus beter lopen na enige tijd) en een terugval na veel inspanning.Door röntgenfoto’s te maken op een leeftijd vanaf 12 maanden kan worden gezien of een hond aanleg heeft voor deze stoornis dan wel al een afwijking heeft. De beoordeling van de foto’s wordt gedaan door een onafhankelijk panel van de Raad van Beheer op Kynologisch gebied. Een hond krijgt na beoordeling een ED-uitslag.  Alleen bij een uitslag vrij op alle fronten is het toegestaan volgens de rasvereniging om te fokken met dit dier.

Oogproblemen

Bij de labrador komen oogaandoeningen nog regelmatig voor, waardoor het verplicht is in de fokkerij om ouderdieren te testen. Deze test is 12 maanden geldig en kan alleen worden uitgevoerd door een dierenarts die als panellid is erkend door de  ECVO ( European College of Veterinary Opthalmologists). Bij deze jaarlijkse spiegeltest worden diverse oogziekten uitgesloten zoals :

1. Cataract , Vertroebeling van de ooglens waardoor het zicht vermindert met meestal blindheid als eindstadium;

2. Retina Dysplasie, Oogaandoening waarbij 2 lagen van het netvlies niet goed aan elkaar vastzitten;

3. Entropion, Oogaandoening waarbij één of beide oogleden naar binnen krullen;

4. Ectropion Oogaandoening waarbij het onderste ooglid naar buiten krult;Tevens is het mogelijk om door middel van een DNA-test de oogziekte Pcrd-PRA

( progressieve retina atrofie, erfelijke oogafwijking met blindheid tot gevolg) te testen. Deze test wordt ook vaak Optigen test genoemd.  Dieren die getest worden op de aanwezigheid van het gen dat deze ziekte veroorzaakt, kunnen lijder, drager of vrij zijn. Alleen een lijder zal de ziekte zelf ook daadwerkelijk kunnen ontwikkelen, maar zowel een lijder als een drager kunnen het gen doorgeven aan hun nakomelingen. Het is dus zaak om in de fokkerij alleen vrije ouderdieren en dragers te gebruiken om de ziekte zoveel mogelijk uit te sluiten. 

Stukje info over gentesten

hoe en wat is het en hoe vererft het: Eigenlijk is het heel makkelijk als je het weet :-) Een vrije hond die we tegenwoordig omschrijven als normal heeft 2 gezonde allelen (zal dus deze ziekte nooit en te nimmer door kunnen geven aan zijn kinderen en heeft deze gene dus niet) een drager heeft 1 gezond allel en 1 ziek allel, ook een drager zal nooit de ziekte kunnen krijgen (behalve bij RD OSD) maar met fokken is het verstandig om hier wel een vrije ouderdier tegen over te zetten. Zodat je dus nooit de ziekte zal kunnen krijgen, wel dragers op de wereld zet maar een drager is niet ziek. Een lijder heeft dus 2 zieke allelen, maar dan nog hoeft de hond zelf niet altijd ziek te zijn, Ook kan je lijder gebruiken voor de fok (mits van rd osd of sd2) en deze maal een vrije hond doen, want je zet dan alleen dragers op de wereld, en een drager draagt de ziekte maar heeft geen symptonen zoals een lijder.

Exercise Induced Collapse (EIC)

 Deze ziekte komt al jaren regelmatig bij de labrador retriever voor. Het wordt gekenmerkt door het steeds slapper worden van de hond tijdens hevige inspanning. Na ongeveer 10 minuten gaat de hond hyperventileren, moeilijker lopen en stort dan neer. 10 tot 20 minuten na het begin van de aanval herstelt de hond weer. Tijdens een aanval is de lichaamstemperatuur van de hond sterk verhoogd (>41.5 gr C). Heleboel dierenarts zullen dan ook dit behandelen als oververhitting en de diagnose epelepsie geven, terwijl dit dus niet het geval is, het is een klein stukje kortsluiting in de hersenen . Ook dit is een ziekte die te testen is door middel van gen-onderzoek. Symptomen worden soms duidelijk op de leeftijd van 7 maanden - 2 jaar (gemiddeld 14 maanden), vooral na flinke inspanning en of trainingen.. Na een bepaalde korte periode van activiteit en inspanning (5-20 minuten) wordt als eerste een geforceerde of “dansende” gang van de achterhand gezien. De achterpoten worden vervolgens dan zwakker en kunnen geen gewicht meer dragen. Vaak willen ze blijven lopen met het achterlijf vooruit slepend. Soms verergert het zich door ook zwakte in de voorhand waarbij dan totaal geen beweging meer mogelijk is. Sommige honden zijn een beetje de weg kwijt en vallen om, de meeste blijven alert en bij bewustzijn maar kunnen niets meer. Meestal zie je na 3-5 minuten na het optreden van de verschijnselen nog een verergering van de symptomen. Incidenteel kunnen honden hieraan ook overlijden, vooral als er niet bij de eerste symptomen al rust in acht wordt genomen. De meeste honden herstellen snel en zijn weer weer volledig hersteld binnen 5-25 minutenDe lichaamstemperatuur stijgt meestal dramatisch naar boven de 41.5C, echter dit wordt ook wel gezien bij gezonde honden met veel inspanning. De verhoogde temperatuur is zelden de doodsoorzaak.Ook nemen we waar dat de honden tijdens een aanval heel erg hijgen om zo warmte kwijt te raken, maar ook dit is niet specifiek voor EIC. Wij fokken alleen maar met geteste ouderdieren, altijd is 1 ouderdier getest, wij hebben 1 x deze ziekte gefokt en willen dit nooit meer…..en zo hopen we weer een verschrikkelijke ziekte uit te sluiten.

 RD-OSD

 Nog een test die wij doen bij onze honden, wat is RD-OSD

Achtergrond van de ziekte: Retina Dysplasie (retinale plooien) (RD) is een veel voorkomende klinische aandoening bij honden. Aangezien veel vormen van Retina Dysplasie goedaardig zijn en de erfelijkheid onbekend is, zullen veterinaire oogartsen vaak adviseren dat het fokken met honden met RD een aanvaardbare optie is. Evenwel bij twee rassen, de Labrador retriever en de Samojeed, is RD een veel ernstiger kwestie. RD bij Labradors en Samojeden zal ertoe leiden dat de hond het jaarlijkse oogonderzoek vermoedelijk niet zal doorstaan. In dergelijke gevallen wordt het fokken met deze honden afgeraden omdat RD bij deze rassen een indicatie kan zijn dat de hond drager is van een ernstige erfelijke syndroom genaamd OSD (OculoSkeletal Dysplasia). OSD is een ernstige aandoening waarbij de honden een verscheidenheid aan skeletafwijkingen vertonen, met inbegrip van verkorte ledematen (dwerggroei), en blindheid op jonge leeftijd;de blindheid is het gevolg van een algemene afwijking van het netvlies,die een  gedeeltelijke of volledige loslating van het netvlies veroorzaakt,alsmede staar. Ook op deze ziekte zijn beide ouderdieren getest van u pup getest, dus u pup zal nooit deze ziekte kunnen krijgen. In 2014 heb ik onderzoek hier naar gedaan en blijkt dus het geval dat beide ouders getest moeten zijn omdat blijkt dat een drager van deze ziekte weldegelijk ook symptonen kan krijgen, bepaalde skelet afwijkingen kunnen dus voortkomen als maar 1 van de ouderdieren getest is, zelf denk ik dat bijvoorbeeld een hond die aan vierpoten ocd heeft of een dubbele afwijking HD en LPC of een vergroeing in de rug, misschien zouden deze honden wel eens drager van rd osd kunnen zijn, maar dit is mijn mening dit is absoluut niet bewezen, er is namelijk ook een vorm van stille RD OSD. dus al met al weten we nog heel erg weinig hier over, daarom kies ik er vanaf midden 2014 voor om beide ouderdieren te testen op RD OSD.

Myopathie(cnm)

 Erfelijk, Niet-inflammatoire myopathie bij Labrador Retrievers.

Een myopathie is een spierziekte waarbij de spiervezels niet vanwege de functie om een van de meest voorkomende redenen, uiteindelijk resulteert in de totale spierzwakte. De vorm van myopathie wordt beschreven in dit artikel wordt uitdrukkelijk beschouwd in Labrador retrievers. Symptomen en Types Typische symptomen te ontwikkelen tussen de leeftijd van drie tot vier maanden, veel van die verergeren bij koud weer, opwinding, en lichaamsbeweging. Daarnaast, verbeteringen kan worden gezien als de hond is toegestaan om te rusten. Enkele van de meest voorkomende symptomen zijn: Spierzwakte Gebogen rug Neerwaartse flexie van hoofd en hals Abnormale gezamenlijke houding Overmatige tot vaststelling van de (bij sommige honden) Abnormale gang Plotselinge ineenstorting, Ook op myopathie is 1 van de ouderdieren getest, dus ook hier zal u pup nooit last krijgen. Belangrijk is dat u weet dat wij er alles aan doen om gezonde honden op de wereld te zetten, al deze testen geeft helaas voor andere ziektes geen garantie, maar deze bovenstaande zijn uitgesloten.

HNPK

Staat voor korstenneus.:Deze erfelijke huidaandoening wordt regelmatig gezien en kenmerkt zich door extra hoornvorming op de neus. De huid van de neus, welke normaal glad en vochtig hoort te zijn, wordt droog, ruw en dik.

Dit kenmerk vererft op een autosomale, recessieve, manier. Dit betekent, dat een dier vrij kan zijn (homozygoot normaal), lijder (homozygoot afwijkend) of drager (heterozygoot).

SD2

Staat voor laag benig en dwerggroei hier worden de honden niet ziek van ze blijven alleen heel erg klein.Hier geldt ook weer vrij is vrij drager drager en lijder behept met de ziekte.